Στον ελλαδικό χώρο ακόμα και σήμερα δραστηριοποιούνται αρκετές οικογενειακές επιχειρήσεις. Άλλες απολαμβάνουν την επιτυχία και άλλες δυσκολεύονται να αποδεχθούν την αποτυχία. Φυσικά αυτό συμβαίνει σε όλες τις επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες. Μόνο που υπάρχει μία βασική διαφορά. Στο μικρό συνοικιακό μαγαζάκι ο ιδιοκτήτης είναι συναισθηματικά δεμένος με την επιχείρησή του, σε αντίθεση με 10 μετόχους μιας εταιρείας.
Τα συναισθήματα που δημιουργούνται μεταξύ επιχειρηματία και επιχείρησης πολλές φορές μπορεί να αποτελέσουν σοβαρό πρόβλημα στην επιτυχία.
Πόσοι νέοι ξεκίνησαν με όρεξη και μεράκι να δημιουργήσουν κάτι δικό τους; Να αφιερώσουν χρόνο και ενέργεια για να πετύχουν. Να αποκτήσουν προσωπική ικανοποίηση αλλά και κέρδη. Το ταξίδι της δημιουργίας μίας επιχείρησης από το μηδέν είναι μία συναισθηματικά δύσκολη υπόθεση.
Συναισθήματα τεράστιου ενθουσιασμού μετατρέπονται σε συναισθήματα φόβου και απογοήτευσης και πάλι από την αρχή. Ένας μαγαζάτορας τα βιώνει στο μέγιστο βαθμό, αφού τα βιώνει από την πλευρά του επιχειρηματία, από την πλευρά του υπαλλήλου, από την πλευρά του πελάτη. Είναι εκείνος που καλείται να δώσει απαντήσεις σε δύσκολα προβλήματα, εκείνος που θα χάσει τον ύπνο του για να καταφέρει να διεκπεραιώσει στην ώρα τους όλες τις υποχρεώσεις.
Αν ρωτήσετε τον παντοπώλη της γειτονιάς σας για το πως αισθάνεται για το μαγαζί που λειτουργεί, το πιο πιθανό είναι να σας πει πως το νιώθει σαν παιδί του. Και είναι λογικό, αν είμαστε αισθηματίες.
Το πρόβλημα των συναισθηματισμών στις επιχειρήσεις
Το κακό είναι πως στο ρινγκ των επιχειρήσεων ο πιο ευάλωτος τρώγεται. Ο σωστός ο επιχειρηματίας πρέπει να ξεχωρίζει το πότε πρέπει να εγκαταλείπει το εγχείρημά του και πότε να παλέψει για αυτό. Όταν ο εκάστοτε παντοπώλης για τους δικούς του λόγους έχει καταφέρει να πνιγεί στα χρέη και ταυτόχρονα να μην έχει την δύναμη και τις γνώσεις να αντιστρέψει την κατάσταση, η λύση είναι μονόδρομος. Θα πρέπει να αποχωρήσει.
Όμως εγκαταλείπεις το παιδί σου;
Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει οι επιχειρηματίες να απομονώσουν το δέσιμο που έχουν με το μαγαζί τους και να πάρουν αποφάσεις που θα είναι κερδοφόρες για τους ίδιους.
Πόσοι επιχειρηματίες δεν προέβησαν σε μία απόλυση υπαλλήλου, μόνο και μόνο επειδή είχαν δημιουργηθεί αδελφικές σχέσεις με το πέρασμα των χρόνων; Πόσοι δεν άλλαξαν προμηθευτή για τους ίδιους λόγους; Πόσοι επέλεξαν να πληρώνουν τεράστια ποσά στο νοίκι μόνο και μόνο επειδή από εκεί ξεκίνησε η ιστορία του μαγαζιού τους;
Λάθη που συσσωρεύονται με τα χρόνια και οδηγούν στην αποτυχία. Είναι όμορφο να γεννάμε συναισθήματα για τα δημιουργήματά μας. Τις περισσότερες φορές όμως δύσκολα τα διαχειριζόμαστε.
Συνεπώς καλό θα ήταν στο ξεκίνημα της οποιαδήποτε επιχείρησης να θέτουμε μη συναισθηματικούς στόχους και σκοπούς. Να μην σκεφτόμαστε πως από αυτό το μαγαζί θα ζούμε μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αντ’ αυτού να σκεφτόμαστε πώς μπορούμε να το φτάσουμε στο πικ της επιτυχίας του. Πώς θα δημιουργήσουμε ένα δυνατό brand.
